Metody wycen, stosowane przez Naszych rzeczoznawców, zostały opracowane w oparciu o najnowsze przepisy. Dzięki temu Klienci zyskują pewność, że końcowy raport jest w pełni profesjonalny, a instytucje państwowe, banki i ubezpieczyciele honorują wycenę bez żadnych zastrzeżeń.
Zapraszamy do zapoznania się poniżej z krótkim opisem głównych podejść przy wycenach ruchomości
Podejście porównawcze
Stosuje się w oparciu o analizę rynku wtórnego. Oszacowanie wartości przedmiotu wyceny oparte jest na znajomości cen transakcyjnych (ofertowych) takich samych lub podobnych, porównywalnych obiektów. Jeżeli przyjęte do porównania obiekty nie są dokładnie takie same jak obiekt wyceniany, to przeprowadza się normowanie cen ofertowych, czyli koryguje się ceny w odniesieniu do zidentyfikowanych atrybutów. Korekty te wynikają najczęściej z różnic parametrów atrybutów generalnych którymi są: wyposażenie, model, wiek, przebieg, stan techniczny itp. Wycena w podejściu porównawczym wymaga dobrej znajomości rynku wtórnego oraz atrybutów rynkowych i jest bardziej czasochłonna od wyceny w podejściu kosztowym.
Podejście Kosztowe
Podejście to zakłada, że maksymalną wartością środka lub megaukładu technicznego dla świadomego nabywcy jest kwota równa cenie budowy lub zakupu nowego obiektu o tej samej użyteczności. Jeśli przedmiot wyceny nie jest nowy to aktualny koszt obiektu nowego musi zostać pomniejszony o sumę odpowiadającą wszystkim formom utraty (ubytku, deprecjacji) wartości. Metodami szacowania w podejściu kosztowym są: metoda deprecjacji kosztu zastąpienia lub kosztu odtworzenia oraz metoda analizy wieku i okresu „życia”.
Podejście mieszane
Podejście mieszane oparte jest najczęściej na znajomości kosztu zastąpienia (odtworzenia) i/bądź fragmentu trendu zmian cen ofertowych, bądź relacji wartości (metoda relacji wartości).